1.11 A na flet Zoti vetëm nëpërmjet Biblës? Apo na flet edhe në mënyra të tjera?

Tradita Apostolike është përçimi i mesazhit të Krishtit, që qysh prej fillimit të krishtërimit, bëhet nëpërmjet predikimit, dëshmisë, institucioneve, kultit, shkrimeve të frymëzuara. Apostujt u kanë përçuar pasardhësve të vet, Ipeshkvijve dhe, nëpërmjet tyre, të gjitha breznive deri në fundin e kohëve, gjërat të cilat i kanë marrë prej Krishtit dhe kanë mësuar prej Shpirtit Shenjt. [KKKP 12]

Tradita Apostolike realizohet në dy mënyra: me përçimin e gjallë të Fjalës së Hyjit (të quajtur edhe thjesht Tradita), dhe me Shkrimin e Shenjtë, që është i njëjti kumtim i shpëtimit, por i shkruar. [KKKP 13].

We find the true faith in Sacred Scripture and in the living Tradition of the Church. 

The New Testament developed out of the faith of the Church. Scripture and Tradition belong together. Handing on the faith does not occur primarily through documents. In the early Church it was said that Sacred Scripture was “written on the heart of the Church rather than on parchment”. The disciples and the apostles experienced their new life above all through a living fellowship with Jesus. The early Church invited people into this fellowship, which continued in a different way after the Resurrection. The first Christians held fast “to the apostles’ teaching and fellowship, to the breaking of the bread and to the prayers” (Acts 2:42). They were united with one another and yet had room for others. This is part of our faith to this day: Christians invite other individuals to come to know a fellowship with God that has been preserved unaltered since the times of the apostles in the Catholic Church. [Youcat 12]

Duke u nisur nga krijimi, d.m.th. nga bota dhe nga personi njerëzor, njeriu, me siguri, mund ta njohë vetëm me arsye Hyjin si zanafillë dhe qëllim të gjithësisë, si të mirën më të madhe, si të vërtetën dhe bukurinë e pafund. [KKKP 3]

Njeriu, duke e njohur Hyjin vetëm me dritën e arsyes, has shumë vështirësi. Përveç kësaj, ai nuk mund të hyjë i vetëm në gjirin e misterit hyjnor. Për këtë arsye, Perëndia ka dashur të bëjë dritë me Zbulesën e Vet jo vetëm mbi ato të vërteta që e tejkalojnë kuptimin njerëzor, por edhe mbi të vërteta fetare e morale, që, edhe pse në vetvete janë të arritshme prej arsyes, në këtë mënyrë mund të njihen si të tilla prej të gjithëve pa vështirësi, me qartësi të plotë dhe pa rrezik gabimi. [KKKP 4]

Hyji, në mirësinë dhe në urtinë e Vet, i zbulohet njeriut. Me ngjarje e me fjalë zbulon Vetveten dhe projektin e Vet të dashamirësisë, që e ka paracaktuar që në amshim në Krishtin për të mirën e njerëzimit. Ky projekt qëndron në faktin se të gjithë njerëzit, për hir të Shpirtit Shenjt, mund të marrin pjesë në jetën hyjnore, si bij të Tij të adoptuar në Birin e Tij të vetëm. [KKKP 6]

Yes. Human reason can know God with certainty.  

The world cannot have its origin and its destination within itself. In everything that exists, there is more than we see. The order, the beauty, and the development of the world point beyond themselves toward God. Every man is receptive to what is true, good, and beautiful. He hears within himself the voice of conscience, which urges him to what is good and warns him against what is evil. Anyone who follows this path reasonably finds God. [Youcat 4]

To know the invisible God is a great challenge for the human mind. Many are scared off by it. Another reason why some do not want to know God is because they would then have to change their life. Anyone who says that the question about God is meaningless because it cannot be answered is making things too easy for himself. [Youcat 5]

Man can know by reason that God exists, but not what God is really like. Yet because God would very much like to be known, he has revealed himself.

God did not have to reveal himself to us. But he did it—out of love. Just as in human love one can know something about the beloved person only if he opens his heart to us, so too we know something about God’s inmost thoughts only because the eternal and mysterious God has opened himself to us out of love. From creation on, through the patriarchs and the prophets down to the definitive revelation in his son Jesus Christ, God has spoken again and again to mankind. In him he has poured out his heart to us and made his inmost being visible for us. [Youcat 7]