4.32 Paano kung ang mga tao ay hindi maaaring magkaroon ng mga anak?
Ang pagnanais ng mag-asawa na magsimula ng isang pamilya ay isang likas na bagay, at bahagi ng kamangha-manghang paraan ng paglikha sa atin ng Diyos bilang tao[> 1.2]. Ito ay maaaring maging napaka-lungkot kung lumabas na ang isang mag-asawa ay hindi maaaring magka-anak. Napakaganda kapag ang sitwasyong ito ay maaaring malutas sa pamamagitan ng mga medikal na pamamaraan. Gayunpaman, hindi lahat ng posible ay tama din: artipisyal na pagpapabunga, halimbawa, ay huhamantong sa ilang bilang ng mga etikal na problema.
Ang isang bata ay palaging isang regalong nagmumula sa Diyos; hindi ito isang "produkto" na ginawa sa isang laboratoryo. Minsan ang pagtanggap sa sitwasyon ay ang tanging solusyon, kahit na maaaring labag sa natural na pagnanasa ng isang mag-asawa.Ang pag-aampon ay isang posibilidad din. At ang pag-aasawa ay maaari ding maging tunay na mabunga sa ibang mga paraan, kahit na walang mga anak.
Ano ang magagawa ng mag-asawa kapag wala silang anak?
Kung hindi ibigay sa kanila ang regalo ng isang bata, pagkatapos maubos ang lahat ng mga lehitimong opsyon sa medikal, maaaring ipakita ng mga mag-asawa ang kanilang kabutihang-loob sa pamamagitan ng pag-aalaga o pag-aampon o sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga makabuluhang serbisyo para sa iba. Sa ganitong paraan natatanto nila ang isang mahalagang espirituwal na bunga. [CCCC 501]
Ano ang magagawa ng mag-asawang walang anak?
Ang mga mag-asawang nagdurusa sa kawalan ng anak ay maaaring tumanggap ng anumang tulong medikal na hindi sumasalungat sa dignidad ng tao, sa karapatan ng batang ipaglilihi sa, at sa → Kabanalan ng → Sakramento ng kasal.
Walang ganap na karapatang magkaroon ng anak. Ang bawat bata ay kaloob ng Diyos. Ang mga mag-asawang nananatiling bigo sa kaloob na ito kahit na naubos na nilang gawin ang lahat ng pinahihintulutang medikal na paraan, ay maaaring tumanggap ng mga anak na aalagaan o aampunin, o kung hindi man ay makilahok sa lipunan sa ibang paraan, kung saan aalagaan nila ang mga inabandunang bata. [Youcat 422]
Binibigyang pansin ng Simbahan ang pagkabalisa ng mga walang anak na mag-asawa, pinangangalagaan niya sila at sa kadahilanang ito ay hinihikayat ang pagsasaliksik na medikal. Gayunpaman, ang agham ay hindi laging magagawang tumutugon nang positibo sa mga hinahangad ng maraming mag-asawa. Samakatuwid nais kong paalalahanan ang mga asawa sa isang kalagayan ng kawalan ng anak, na hindi nito mapipigilan ang kanilang bokasyong na maging magaasawa. Ang mga magasawa ay laging tinatawag ng kanilang bokasyon bilang binyagan at kasal upang makipagtulungan sa Diyos sa paglikha ng isang bagong buhay ng tao. Ang bokasyon na magmahal ay sa katunayan isang bokasyon sa regalong ng sarili, at ito ay isang posibilidad na walang pisikal na kundisyon ang maaaring maiwasan. Samakatuwid, tuwing walang natagpuang kasagutan ang agham, ang sagot na nagbibigay ng ilaw ay nagmula kay Cristo. [Pope Benedict XVI, To the Pontifical Academy of Life, 25 Feb. 2012]
