2.41 Ano ang Konseho ng Trent?
Ang Konseho ng Trent ay isang mahalagang kaganapan sa pagtugon ng Katoliko sa Repormasyon (ang Kontra-Repormasyon). Ang Konseho ng Simbahan na ito ay pinagsama ni Papa Paul III noong 1545. Ang magkasamang desisyon na ginawa ng mga obispo at ng papa sa panahon ng Konseho ay napakahalaga para sa Simbahan.
Binigyang diin ng konseho ang kakanyahan ng pananampalataya [> 1.27], na nagbibigay ng isang mas detalyadong paliwanag sa pitong mga sakramento [> 3.35] at isang mas malinaw na kahulugan ng istraktura ng Simbahan. Ang mga obispo at pari ay pinatahimik kung kinakailangan. Sa loob ng maraming daang siglo, ang mga dokumento ng Konseho ng Trent ay tumutukoy sa kurso ng Simbahan.
Sa daang siglo ng Repormasyon, ang Simbahang Katoliko ay tila halos natapos na sa kanyang wakas. Ang bagong agos na ito na idineklara: "Ngayon ang Iglesya ng Roma ay natapos na", tila nagwagi. At nakikita natin na kasama ang dakilang mga banal, tulad nina Ignatius ng Loyola, Teresa ng Avila, Charles Borromeo at iba pa, na ang Simbahan ay nabuhay na mag-uli. Sa Konseho ng Trent, nakakita siya ng isang bagong pagpapatupad at muling pagbuhay ng kanyang doktrina. At nabuhay siyang muli na may labis na sigla. Tingnan natin ang panahon ng Kaliwanagan, nang sinabi ni Voltaire: "Sa wakas ang sinaunang Simbahang ito ay patay na, ang sangkatauhan ay buhay!". At sa halip, ano ang mangyayari? Ang Simbahan ay nabago. [Pope Benedict XVI, Meeting with Albano priests, 31 Aug. 2006]
