3.44 Pse Mesha është kaq e mërzitshme?

Është vetë flija e Trupit dhe e Gjakut të Zotit Jezus, që Ai e themeloi për ta përjetësuar në shekuj, deri në kthimin e Tij, flinë e Kryqit, duke ia besuar kështu Kishës së Tij përkujtimin e Vdekjes dhe të Ngjalljes së Vet. Është shenja e njësisë, lidhja e dashurisë, gostia pashkore, gjatë së cilës merret Krishti, shpirti mbushet plot me hir dhe jepet pengu i jetës së pasosur. [KKKP 271]

“For I received from the Lord what I also delivered to you, that the Lord Jesus on the night when he was betrayed took bread, and when he had given thanks, he broke it, and said, ‘This is my body, which is for you. Do this in remembrance of me.’ In the same way also the chalice, after supper, saying, ‘This chalice is the new covenant in my blood. Do this, as often as you drink it, in remembrance of me’ (1 Cor 11:23–25).

This, the oldest account of the events in the Upper Room at the Last Supper, is by the apostle Paul, who was not an eyewitness himself, but rather wrote down what was being preserved as a holy mystery by the young Christian community and was being celebrated in the liturgy. [Youcat 210]

Në Besëlidhjen e Vjetër Eukaristia është e parashënuar mbi të gjitha në darkën e përvjetshme pashkore, kremtuar çdo vit nga hebrenjtë me bukë të pambrume, në përkujtim të nisjes së papritur dhe liruese nga Egjipti. Jezusi e shpall në mësimin e Vet dhe e themelon duke kremtuar me Apostujt e Vet Darkën e Fundit gjatë një gostie pashkore. Kisha besnike ndaj urdhrit të Zotit: “Bëni këtë në përkujtimin tim” (1 Kor 11, 24), e ka kremtuar gjithmonë Eukaristinë, sidomos të dielën, që është dita e ngjalljes së Jezusit. [KKKP 276]

Është meshtari (Ipeshkv ose presbiter), i shuguruar në mënyrë të vlefshme me Urdhrin e Shenjtë, që vepron në Personin e Krishtit Krye dhe në emër të Kishës. [KKKP 278]

Janë buka e grurit dhe vera e rrushit. [KKKP 279]
 

Tejsubstancim do të thotë shndërrim i krejt substancës së bukës në substancën e Trupit të Krishtit dhe i krejt substancës së verës në substancën e Gjakut të Tij. Ky shndërrim ndodh në lutjen eukaristike, me anë të efektshmërisë së fjalës së Krishtit dhe të veprimit të Shpirtit Shenjt. Megjithatë, karakteristikat e dukshme të bukës dhe verës, d.m.th. “dukjet eukaristike”, mbesin të pandryshuara. [KKKP 283]

The celebration of the Eucharist is the heart of the Christian communion. In it the Church becomes Church.

We are not Church because we get along well, or because we happen to end up in the same parish community, but rather because in the Eucharist we receive the Body of Christ and are increasingly being transformed into the Body of Christ. [Youcat 211]

Every Holy Mass (celebration of the Eucharist) unfolds in two main parts, the Liturgy of the Word and the Liturgy of the Eucharist.

In the Liturgy of the Word, we hear readings from the Old and New Testament and also the Gospel. Besides that there is an opportunity for preaching and general intercessory prayers. In the subsequent Liturgy of the Eucharist, bread and wine are offered, consecrated, and distributed to the faithful at Communion. [Youcat 213]

A Catholic Christian is obliged to attend Holy Mass on all Sundays and holy days of obligation. Anyone who is really seeking Jesus’ friendship responds as often as possible to Jesus’ personal invitation to the feast.

Actually, for a genuine Christian, “Sunday duty” is just as inappropriate an expression as “kiss duty” would be for someone who was truly in love. No one can have a living relationship with Christ without going to the place where he is waiting for us. Therefore, from ancient times the celebration of Mass has been the “heart of Sunday” and the most important appointment in the week. [Youcat 219]