1.7 Pse duhet të besoj në Zotin?
Njerëzit dëshirojnë lumturinë e vërtetë në jetën e tyre. Shumë kanë zbuluar se në planin afatgjatë lumturia nuk mund të gjendet te suksesi, fuqia ose pasuria. Njerëzit shpesh përmendin marrëdhëniet si një burim i rëndësishëm i lumturisë. Lumturia e vërtetë vjen nga brenda, duke ditur që ne jemi të dashur dhe se po bëjmë gjënë e duhur.
E vërteta më e rëndësishme për njeriun është se i përkasim Zotit - Ai na krijoi dhe na do. Në fund, lumturia e vërtetë mund të gjendet vetëm me Atë. Mund të tingëllojë e thjeshtë, por është një e vërtetë e madhe që për të qenë i lumtur, duhet vetëm të pajtohesh me gjithë zemër me planin e Zotit për ty dhe të bashkëpunosh me të.
Përse brenda njeriut banon dëshira për Hyjin?
Vetë Hyji, duke krijuar njeriun në shëmbëllesën e Vet, ka ngulur në zemrën e tij dëshirën për ta parë Atë. Edhe pse kjo lloj dëshire shpesh nuk njihet, Hyji nuk resht së tërhequri njeriun kah Vetja, me qëllim që ai të jetojë dhe të gjejë në Të atë plotësi të së vërtetës dhe të lumturisë, që e kërkon pareshtur. Prandaj, për nga natyra dhe thirrja njeriu është një qenie fetare, e aftë të hyjë në bashkësi me Perëndinë*. Kjo lidhje intime dhe jetësore me Hyjin i jep njeriut dinjitetin e tij themelor. [KKKP 2]
Why do we seek God?
God has placed in our hearts a longing to seek and find him. St. Augustine says, “You have made us for yourself, and our heart is restless until it rests in you.” We call this longing for God religion.
It is natural for man to seek God. All of our striving for truth and happiness is ultimately a search for the one who supports us absolutely, satisfies us absolutely, and employs us absolutely in his service. A person is not completely himself until he has found God.“Anyone who seeks truth seeks God, whether or not he realizes it” (St . Edith Stein). [Youcat 3]
[Hyji] është burimi i lumturisë sonë dhe fundi i të gjitha qëllimeve tona ... Ne e ndjekim atë me dashurinë tonë që, kur të-a arrijmë tek ai, të mund të pushojmë në lumturi të përsosur tek ai që është qëllimi ynë. [Shën Agustini, Qyteti i Zotit, Bk. 10, Kap. 3. (ML 41, 298)]
