1.7 Dlaczego mam wierzyć w Boga?
Ludzie pragną osiągnąć w życiu pełnię szczęścia. Wielu doświadczyło, że na dłuższą metę nie zapewni go ani sukces, ani władza, ani majątek. Wśród źródeł sukcesu często wymienia się relacje z innymi. Prawdziwe szczęście bierze początek w nas samych, w świadomości, że jesteśmy kochani i że postępujemy właściwie.
Najważniejszą prawdą o człowieku jest to, że należymy do Boga – On nas stworzył i kocha nas. Ostatecznie pełnię szczęścia można znaleźć tylko w Nim. Może brzmi to zbyt prosto, ale prawdą jest, że aby być szczęśliwym, wystarczy zgodzić się całym sercem na Boży plan dla Ciebie i z nim współpracować.
Dlaczego w człowieku jest pragnienie Boga?
Bóg sam, stwarzając człowieka na swój obraz, wpisał w jego serce pragnienie poznania Go. Jeśli nawet to pragnienie jest często nie dostrzegane, Bóg nie przestaje wzywać każdego człowieka, aby Go szukał i znalazł w Nim pełnię prawdy i szczęścia, których poszukuje bez wytchnienia. Ze swej natury i powołania jest więc człowiek istotą religijną, zdolną do wejścia w komunię z Bogiem. Z tej intymnej i żywej więzi z Bogiem wyrasta jego fundamentalna godność. [KKKK 2]
Dlaczego szukamy Boga?
Bóg zaszczepił w naszym sercu pragnienie szukania Go i znajdowania. Św. Augustyn powiedział: „Stworzyłeś nas dla siebie i niespokojne jest serce nasze, dopóki nie spocznie w Tobie”. To pragnienie Boga nazywamy religią. W naturze człowieka leży to, że szuka Boga. Całe jego dążenie ku prawdzie i szczęściu jest ostatecznie poszukiwaniem tego, co będzie go całkowicie podtrzymywać, co go całkowicie zadowoli, całkowicie pochłonie. Człowiek dopiero wtedy jest w pełni sobą, gdy znalazł Boga. „Kto szuka prawdy, szuka Boga, czy jest tego świadomy, czy też nie” (św. Teresa Benedykta od Krzyża – Edyta Stein). [Youcat 3]