1.25 Jaki jest morał historii z Księgi Hioba?
Hiob wiódł pomyślne życie i całkowicie ufał Bogu, ale spotkała go seria bardzo przykrych zdarzeń (m.in. utrata wszystkich dzieci i choroba). Pomimo tego strasznego losu nie przestawał ufać Bogu. Zło w jego życiu przyszło od Szatana (diabła), który sądził, że Hiob wierzył tylko dlatego, że dobrze mu się wiodło (Hi 1, 6-12)Hi 1, 6-12: Zdarzyło się pewnego dnia, gdy synowie Boży udawali się, by stanąć przed Panem, że i Szatan też poszedł z nimi. I rzekł Bóg do Szatana: „Skąd przychodzisz?”. Szatan odrzekł Panu: „Przemierzałem ziemię i wędrowałem po niej”. Mówi Pan do Szatana: „A zwróciłeś uwagę na sługę mego, Hioba? Bo nie ma na całej ziemi drugiego, kto by tak był prawy, sprawiedliwy, bogobojny i unikający grzechu jak on”. Szatan na to do Pana: „Czyż za darmo Hiob czci Boga? Czyż Ty nie ogrodziłeś zewsząd jego samego, jego domu i całej majętności? Pracy jego rąk pobłogosławiłeś, jego dobytek na ziemi się mnoży. Wyciągnij, proszę, rękę i dotknij jego majątku! Na pewno Ci w twarz będzie złorzeczył”. Rzekł Pan do Szatana: „Oto cały majątek jego w twej mocy. Tylko na niego samego nie wyciągaj ręki”. I odszedł Szatan sprzed oblicza Pańskiego..
Szatan uczynił wszystko, aby Hiob stracił swoją wiarę, ale Hiob nadal ufał tylko Bogu. Jego wytrwałość została wkrótce wynagrodzona, bowiem kiedy Szatan się poddał, Bóg błogosławił Hiobowi przez resztę jego dni (Hi 42, 12)Hi 42, 12: A teraz Pan błogosławił Hiobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic.. Płynie stąd także przesłanie dla nas: zaufanie Bogu zostaje w końcu nagrodzone, teraz na ziemi lub później w niebie. Każdego dnia na tym świecie widzimy cierpienie i doświadczamy go; jednak życie ani cierpienie nie są beznadziejne, ponieważ Bóg nas kocha.
