3.23 Saan nagmula ang iba't ibang mga uri ng arkitektura ng simbahan?
Ang simbahan ay inilaan bilang isang lugar kung saan ang Kristiyanong pamayanan ay maaaring magtipon upang manalangin at upang ipagdiwang ang liturhiya [> 3.24]. Ang mga unang Kristiyano ay nagpunta sa sinagoga [> 1.16], ang bahay-panalanginan ng mga Hudyo, upang basahin ang Banal na Kasulatan (kalaunan tinawag na Bibliya) at manalangin. Pagkatapos, ipagdiriwang nila ang Eukaristiya [> 3.44] sa bahay ng isang tao(Mga Gawa 2:46)Mga Gawa 2:46: “Araw-araw, sila'y nagkakatipon sa Templo at nagpipira-piraso ng tinapay sa kanilang mga tahanan, na masaya at may malinis na kalooban.”.
Di-nagtagal ang mga bahay-simbahang ito ay partikular na inilalaan [> 3.20] para sa pagdiriwang ng Eukaristiya [> 3.20], at ang mga Kristiyano ay hindi na nagtungo sa sinagoga. Bagaman nagbago ang arkitektura sa mga daang siglo, ang pangkalahatang kaayusan ng simbahan [> 3.21] ay nanatiling pareho.
Does the Church need places in order to celebrate the liturgy?
The worship “in spirit and truth” (John 4:24) of the New Covenant is not tied exclusively to any place because Christ is the true temple of God. Through him Christians and the whole Church become temples of the living God by the action of the Holy Spirit. Nonetheless, the people of God in their earthly condition need places in which the community can gather to celebrate the liturgy. [CCCC 244]
What are sacred buildings?
They are the houses of God, a symbol of the Church that lives in that place as well as of the heavenly Jerusalem. Above all they are places of prayer in which the Church celebrates the Eucharist and worships Christ who is truly present in the tabernacle. [CCCC 245]
Ano ang isang Kristiyanong tahanan ng Diyos?
Ang isang Kristiyanong tahanan ng Diyos ay parehong isang simbolo para sa komunidad ng tao sa simbahan sa isang kongkretong lugar, at pati na rin sa makalangit na tirahang inihanda para sa ating lahat ng Diyos. Nagtitipon ang tao sa tahanan ng Diyos upang manalangin ng mag-isa o sama-sama, at ipagdiwang ang mga → Sakramento, higit sa lahat, ang → Eukaristiya.
"Parang langit ang amoy rito" – "Dito maaaring maging ganap na tahimik at mapagpitagan." May ilang simbahan na pinapalibutan tayo ng makapal na kapaligiran ng panalangin. Nararamdaman nating naririto ang presensiya ng Diyos. Itinuturo tayo ng kagandahan ng mga simbahan sa kagandahan, kadakilaan at pag-ibig ng Diyos. Ang mga simbahan ay hindi lamang mga batong nagpapahayag ng pananampalataya, kundi mga tahanan ng Diyos na tunay, totoo at talagang naririyan sa → Sakramento ng altar. [Youcat 190]
Ang gusali ng iglesya ay mayroon upang ang Salita ng Diyos ay makinig, maipaliwanag at maunawaan natin; umiiral ito upang ang Salita ng Diyos ay maaaring maging aktibo sa atin bilang isang puwersa na lumilikha ng hustisya at pagmamahal. Partikular na mayroon ito upang sa loob nito ang pagdiriwang kung saan nais ng Diyos na lumahok ang sangkatauhan ay maaaring magsimula, hindi lamang sa pagtatapos ng oras ngunit ngayon. Ito ay umiiral upang ang kaalaman sa katarungan at kabutihan ay maaaring magising sa loob natin, at walang ibang mapagkukunan para malaman at palakasin ang kaalamang ito ng hustisya at kabutihan bukod sa Salita ng Diyos. Mayroon ito upang matutunan nating ipamuhay ang kagalakan ng Panginoon na ating lakas. [Pope Benedict XVI, Homily, 10 Dis 2006]
