3.1 Bakit ako dapat manalangin at paano ko ito magagawa?
Ang panalangin ay pakikipag-usap sa Diyos [> 3.2] (hindi lamang sa kanya). Kapag nagdarasal ka, gumugugol ka ng oras upang makilala ang Diyos at mabuo ang isang relasyon sa kanya. Ito ay mahalaga para sa bawat Kristiyano. Sinabi ni Jesus sa kanyang mga alagad na manalangin nang madalas (Lk. 22:46 )Lk. 22:46: “Bakit kayo natutulog?” tanong niya. “Bumangon kayo at manalangin upang hindi kayo madaig ng tukso.”. Gayunpaman ang pananalangin ay hindi laging madali: paano ka magsisimula at ano ang masasabi mo? [> 3.3]
Ang pinakamahalagang bagay na mapagtanto ay ang Diyos ay palaging kasama mo, kahit sa ngayon habang ikaw ay nagsa-surf sa Internet ... Walang pumipigil sa iyo na ipikit ang iyong mga mata sa oras na ito at sabihin sa Diyos kung ano ang nasa iyong puso. Humingi ng tulong sa kanya, sabihin sa kanya kung ano ang nahihirapan ka, at pasalamatan siya sa iyong natanggap. Nagdarasal ka na!
Ano ang panalangin?
Ang panalangin ay ang pagbaling ng puso sa Diyos. Kapag nananalangin ang isang tao, pumapasok siya sa isang buhay na pakikipag-ugnayan sa Diyos.
Ang panalangin ang dakilang pinto sa pananampalataya. Ang sinumang nananalangin ay hindi na nabubuhay mula sa kanyang sarili, para sa kanyang sarili at mula sa kanyang sariling kapangyarihan. Alam niya na mayroong Diyos na makakausap niya. Ang taong nananalangin ay higit na ipinagkakatiwala ang sarili sa Diyos. Hinahanap niya ngayon pa lang ang kaugnayan sa kanya na makakasalubong niya balang araw nang harap-harapan. Kaya nabibilang sa buhay Kristiyano ang pagsusumikap sa pang-araw-araw na panalangin. Gayunpaman, ang pagdarasal ay hindi maaaring matutunan, kung paano natututunan ang isang pamamaraan. Kakaiba man ito sa pandinig, ang panalangin ay isang kaloob na natatanggap sa pamamagitan ng panalangin. [Youcat 469]
Sa gitna ng ating mga ordinaryong trabaho ay hindi maaaring mawala sa atin ang pakikipag-ugnay kay Cristo. Kailangan natin ng mga espesyal na sandali na nakalaan nang eksklusibo para sa pagdarasal. Napakahalaga ng panalangin, kapwa sa personal na buhay at sa pagka-apostolado. Maaaring walang tunay na Kristiyanong saksi maliban kung tayo ay unang napalakas ng pagdarasal. Ang panalangin ay mapagkukunan ng inspirasyon, lakas at lakas ng loob sa harap ng mga paghihirap at mga hadlang: ito ang mapagkukunan ng pagtitiyaga at ng kakayahang gumawa ng mga hakbangin na may bagong lakas. [Pope John Paul II, Homily in Gorzov, 2 June 1997]
