4.29 Si kryhet aborti?

Urdhërimi i pestë ndalon, si në kundërshtim të rëndë me ligjin moral:

• vrasjen direkte dhe të vullnetshme, si edhe bashkëpunimin në të;

• abortin direkt, të dashur si qëllim ose si mjet, si dhe bashkëpunimin në të, me dënim shkishërimin, sepse qenia njerëzore qysh prej ngjizjes së saj, duhet të respektohet dhe të mbrohet në mënyrë absolute në tërësinë e vet;

• eutanazinë direkte, që konsiston në të dhënit fund, me një akt ose një lëshim të një veprimi të duhur, të jetës së personave me aftësi të kufizuara, të sëmurë ose në prag të vdekjes;

• vetëvrasjen dhe bashkëpunimin e vullnetshëm në të, që është një fyerje e rëndë ndaj dashurisë së drejtë për Hyjin, për vetveten e për të afërmin: përsa i përket përgjegjësisë, ajo mund të rëndohet për arsye të shkandullit ose të lehtësohet për shkak të çrregullimeve të veçanta psikike ose nga frika e madhe. [KKKP 470]

God-given human life is God’s own property; it is sacred from the first moment of its existence and not under the control of any human being. “Before I formed you in the womb I knew you, and before you were born I consecrated you” (Jer 1:5).

God alone is lord over life and death. Not even “my” life belongs to me. Every child, from the moment of conception on, has a right to life. From his earliest beginnings an unborn human being is a separate person, and no one can infringe upon his rights, not the state, not the doctor, and not even the mother or father. The Church’s clarity about this is not a lack of compassion; she means, rather, to point out the irreparable harm that is inflicted on the child who is killed in abortion and on his parents and on society as a whole. Protecting innocent human life is one of the noblest tasks of the state. If a state evades this responsibility, it undermines the foundations of a rule of law. [Youcat 383]