4.19 Pse i kushtohet kaq rëndësi martesës dhe familjes?
Zoti i krijoi qeniet njerëzore si një burim i dashurisë së tij të madhe. Ai gjithashtu na dha detyrën e rëndësishme për të përçuar atë dashuri, dhe për këtë arsye për të qenë të frytshëm (Zan. 1:28)Zan. 1:28: Hyji i bekoi dhe u tha: “Shtohuni e shumohuni e mbusheni tokën dhe sundojeni atë! Bëhuni zotëruesit e peshqve të detit, të shpendëve të qiellit dhe të çdo gjallese që lëviz përmbi tokë!”..
Martesa është një marrëdhënie ekskluzive midis një burri dhe një gruaje që e duan njëri-tjetrin dhe duan të kalojnë pjesën tjetër të jetës së tyre së bashku. Kur ata gjithashtu përjetojnë dashurinë e tyre në marrëdhëniet e tyre seksuale, kjo dashuri mund të bëhet “frytdhënëse” sepse fëmijët janë ngjizur dhe lindur. Jeta familjare është e rëndësishme për fëmijët: për shembull, i bën ata më të shoqërueshëm dhe më elastik dhe është (shpresojmë) mjedisi ku ata mësojnë së pari për fenë. Prandaj, familja nganjëherë quhet “gurthemeli i shoqërisë”.
Çfarë vendi zë familja në shoqëri?
Familja është qeliza zanafillore e shoqërisë njerëzore dhe i paraprin çdo lloj pranimi nga ana e autoritetit publik. Parimet dhe vlerat familjare përmbajnë themelin e jetës shoqërore. Jeta e familjes është një fillim i jetës së shoqërisë. [KKKP 457]
Why are families irreplaceable?
Every child is descended from one father and one mother and longs for the warmth and safety of a family so that he may grow up secure and happy.
The family is the basic cell of human society. The values and principles that are lived out in the small circle of the family are what make solidarity in the life of larger society possible in the first place. [Youcat 369]
Cilat janë cenimet ndaj dinjitetit të martesës?
Ata janë: kurorëthyerja, shkurorëzimi, poligamia, incesti, bashkimi i lirë (bashkëjetesa, konkubinati), marrëdhënia seksuale para apo jashtë martese. [KKKP 502]
What is adultery? Is divorce the appropriate response?
Adultery is committed when two people, at least one of whom is married to someone else, have sexual relations. Adultery is the fundamental betrayal of love, the violation of a covenant that was made in God’s sight, and an injustice to one’s neighbor. Jesus himself explicitly declared the indissolubility of marriage: “What therefore God has joined together, let not man put asunder” (Mk 10:9). Citing the original will of the Creator, Jesus abolished the toleration of divorce in the Old Covenant.
The encouraging promise of this message of Jesus is, “as children of your heavenly Father you are capable of lifelong love.” Nevertheless, it is not easy to remain faithful to one’s spouse for a lifetime. We must not condemn people whose marriages fail. Nevertheless, Christians who irresponsibly bring about divorce incur guilt. They sin against God’s love, which is visible in marriage. They sin against the abandoned spouse and against abandoned children. Of course the faithful partner in a marriage that has become unbearable can move out of shared living accommodations. In some serious circumstances, it may be necessary to go through a civil divorce. In well-founded cases the Church can examine the validity of the marriage in an annulment proceeding. [Youcat 424]
Është Hyji ai që bashkoi [dy njerëz] në një, që ata të mos jenë më dy, thuhet, “por një trup” ... që nga koha kur gruaja u martua me burrin. Dhe, meqenëse Hyji i ka bashkuar ata së bashku, si rezultat i atyre që janë bashkuar nga Hyji, ekziston një "dhuratë". [Origeni, Komenti mbi Mateun, Bk. 14, Kap. 16 (MG 13, 1229)]
