3.25 Çka tregojnë ato gjeste, shenja dhe ngjyra?
Në liturgji ne marrim qëndrime të ndryshme: në këmbë,të përkulur, ulur, gjunjëzuar ... Këto janë mënyra të ndryshme të pjesëmarrjes aktive në liturgji. Kur lutemi, për shembull, ne bashkojme duart dhe nuk i përdorim ato për asgjë tjetër.
Pesë ngjyrat liturgjike të përdorura në veshjet e priftit dhe në dekorimin e altarit janë e bardha, e kuqja, vjollca, e zeza dhe jeshilja. Çdo ngjyrë lidhet me festime të veçanta liturgjike ose me një periudhë specifike të vitit liturgjik [> 3.26].
Si kremtohet liturgjia?
Kremtimi liturgjik është i ndërthurur me shenja dhe simbole, domethënia e të cilave, e rrënjosur në krijim dhe në kulturat njerëzore, saktësohet në ngjarjet e Besëlidhjes së Vjetër dhe zbulohet plotësisht në Personin dhe në veprën e Krishtit. [KKKP 236]
Prej nga vijnë shenjat sakramentore?
Disa vijnë nga krijimi (drita, uji, zjarri, buka, vera, vaji); disa të tjera nga jeta shoqërore (larja, lyerja, ndarja e bukës); disa të tjera nga historia e shpëtimit në Besëlidhjen e Vjetër (ritet e Pashkës, flitë, shtrirja e duarve, shugurimet). Këto shenja, disa prej të cilave janë normative dhe të pandryshueshme, të marra nga Krishti, bëhen mbartëse të veprimit të shpëtimit dhe të shenjtërimit. [KKKP 237]
Why are there so many signs and symbols in the liturgies?
God knows that we men are not only spiritual but also bodily creatures; we need signs and symbols in order to perceive and describe spiritual or interior realities.
Whether it is red roses, a wedding ring, black clothing, graffiti, or AIDS armbands—we always express our interior realities through signs and are understood immediately. The incarnate Son of God gives us human signs in which he is living and active among us: bread and wine, the water of Baptism, the anointing with the Holy Spirit. Our response to God’s sacred signs instituted by Christ consists in signs of reverence: genuflecting, standing while listening to the Gospel, bowing, folding our hands. And as though for a wedding we decorate the place of God’s presence with the most beautiful things we have: flowers, candles, and music. In any case, signs also require words to interpret them. [Youcat 181]
Why should we petition God?
God, who knows us through and through, knows what we need. Nevertheless, God wants us to ask, to turn to him in times of need, to cry out, implore, lament, call upon him, indeed, even to struggle with him in prayer.
Certainly God does not need our petitions in order to help us. It is for our own sake that we are supposed to offer prayers of petition. Someone who does not ask and does not want to ask shuts himself up in himself. Only a person who asks opens himself and turns to the Author of all good. Someone who asks goes back home to God. Thus the prayer of petition brings man into the right relationship to God, who respects our freedom. [Youcat 486]
Nëse Ardhja është koha e përkryer që na fton të shpresojmë në Hyjin-Që-Vjen, Kreshma ngjall në ne shpresën tek Ai që bëri të kalojmë nga vdekja në jetë. Të dyja janë kohë dëlirjeje - kjo tregohet po ashtu dhe nga ngjyra liturgjike që kanë të përbashkët - por në një mënyrë të veçantë Kreshma, e orientuar plotësisht drejt misteri të Shëlbimit, pëkufizohet si "rruga e kthimit të vërtetë". [Papa Benedikti XVI, Homilia e Të Mërkurës së Përhirë, e mërkurë, 6 shkurt 2008]
