1.44 A do të gjykohemi menjëherë pas vdekjes?
Në jetën tonë ne gjithmonë kemi mundësinë të zgjedhim Zotin dhe dashurinë e tij. Menjëherë pas vdekjes sonë secili nga ne do të gjykohet nisur nga çfarë kemi bërë dhe çfarë jo.
Nëse zgjedhim Zotin gjatë jetës, atëherë do të shkojmë në parajsë, ndoshta përmes purgatorit. Dikush që me paramendim dhe vetëdije ka mohuar dashurinë e Zotit gjatë jetës së tij, zgjedh ferrin. Njerëzit që bëjnë më të mirën për të jetuar si të krishterë dhe për ta dashur Zotin [>3.50] dhe fqinjin e tyre [>4.45] nuk kanë pse t’i frikësohen gjykimit. Zoti do që të gjithë të shkojnë në parajsë.
Will we be brought to judgment after death?
The so-called particular or personal judgment occurs at the moment of death of the individual. The general judgment, which is also called the Last Judgment, occurs on the Last day, at the end of the world, when the Lord comes again.
In dying every man arrives at the moment of truth. Now it is no longer possible to repress or conceal anything; nothing more can be changed. God sees us as we are. We come before his tribunal, where he proclaims and brings about what is just. Perhaps we will still have to undergo a process of purification, or maybe we will be able to fall into God’s arms immediately. But perhaps we will be so full of wickedness, hatred, and denial of everything that we will turn our face away from love forever, away from God. A life without love, however, is nothing but hell. [Youcat 157]
What is hell?
Hell is the condition of everlasting separation from God, the absolute absence of love.
Someone who consciously and with full consent dies in serious sin, without repenting, and refuses God’s merciful, forgiving love forever, excludes himself from communion with God and the saints. Our freedom makes that decision possible. Jesus warns us again and again not to separate ourselves definitively from him by shutting our hearts against the need of his brothers and sisters: “Depart from me, you cursed …. As you did it not to one of the least of these, you did it not to me” (Mt 25:41, 45). [Youcat 161]
Si pajtohet ekzistenca e ferrit me mirësinë e pambarim të Hyjit?
Hyji, edhe pse dëshiron “që të gjithë ta kenë mundësinë të kthehen” (2 Pjt 3,9), megjithatë, duke krijuar njeriun e lirë dhe të përgjegjshëm, i respekton vendimet e tij. Për këtë arsye, është vetë njeriu, që, me autonomi të plotë, përjashtohet vullnetarisht nga bashkësia me Hyjin nëse, deri në çastin e vdekjes së vet, qëndron në mëkatin mortar, duke mos pranuar dashurinë zemërdhembshur të Hyjit. [KKKP 213]
What is the Last Judgment?
The Last Judgment will take place at the end of the world, at the second coming of Christ. “All who are in the tombs will hear his voice and come forth, those who have done good, to the resurrection of life, and those who have done evil, to the resurrection of judgment” (Jn 5:29).
When Christ comes again in glory, his full splendor will shine upon us. The truth will come plainly to light: our thoughts, our deeds, our relationship to God and to other men—nothing will remain hidden. We will recognize the ultimate meaning of creation, comprehend God’s marvelous ways for the sake of our salvation, and finally receive also an answer to the question of why evil can be so powerful if God is in fact the Almighty. The last Judgment is also our day in court. Here it is decided whether we will rise to eternal life or be separated from God forever. Toward those who have chosen life, God will act creatively once again. In a “new body” (see 2 Cor 5) they will live forever in God’s glory and praise him with body and soul. [Youcat 163]
Kur do të ndodhë ky gjykim?
Ky gjykim do të ndodhë në mbarimin e botës, ditën dhe orën e të cilit e di vetëm Hyji. [KKKP 215]
Të gjithë shpirtrat kanë, kur e lënë këtë botë, pritjet e tyre të ndryshme. Të mirët kanë gëzim; të ligjtë kanë mundime. Por kur të ndodhë ringjallja, edhe gëzimi i të mirëve do të jetë më i plotë, edhe mundimet e të pabesëve më të rënda, kur do të mundohen në trup ... Për të tjerët, çfarë i jepet menjëherë pas vdekjes, secili, nëse e meriton, e merr kur vdes. [Shën Agustini, Mbi Ungjillin e Shën Gjonit 49:10 (ML 35, 1751)]
