2.8 Kim jest nuncjusz?
Kościół, a właściwie Stolica Apostolska, jest reprezentowany przez nuncjusza. To on zajmuje się kontaktami między Kościołem lokalnym a papieżem i urzędami papieskimi w Rzymie. Odgrywa on istotną rolę doradczą przy mianowaniu nowych biskupów.
Nuncjusz jest także ambasadorem Stolicy Apostolskiej – opowiada za stosunki dyplomatyczne z głową państwa, w którym pełni funkcję nuncjusza. Kościół utrzymuje stosunki dyplomatyczne z około 180 państwami.
Jakie są skutki święceń prezbiteratu?
Namaszczenie Duchem Świętym naznacza prezbiterów szczególnym i niezatartym znamieniem i wskutek tego
Namaszczenie Duchem Świętym naznacza prezbiterów szczególnym i niezatartym znamieniem i wskutek tego upodabnia ich do Chrystusa Kapłana, tak iż mogą działać w osobie Chrystusa Głowy. Jako współpracownicy biskupa są wyświęcani, aby głosić Ewangelię, sprawować kult Boży, zwłaszcza Eucharystię, skąd czerpie moc cała ich posługa, i być pasterzami wiernych. [KKKK 328]
W jaki sposób celebruje się sakrament święceń?
Sakrament święceń dla wszystkich trzech stopni jest udzielany przez włożenie rąk przez biskupa na gł
Sakrament święceń dla wszystkich trzech stopni jest udzielany przez włożenie rąk przez biskupa na głowę wyświęcanego i przez specjalną modlitwę konsekracyjną, będącą prośbą do Boga o wylanie Ducha Świętego i Jego darów, odpowiednio do posługi, do której kandydat jest wyświęcany. [KKKK 331]
Kto może udzielać sakramentu święceń?
Biskupi ważnie wyświęceni, to znaczy włączeni w sukcesję apostolską, udzielają ważnie trzech stopni
Biskupi ważnie wyświęceni, to znaczy włączeni w sukcesję apostolską, udzielają ważnie trzech stopni sakramentu święceń. [KKKK 332]
Kto może otrzymać sakrament święceń?
Święcenia ważnie przyjąć może tylko mężczyzna ochrzczony. Kościół czuje się związany tym wyborem dok
Święcenia ważnie przyjąć może tylko mężczyzna ochrzczony. Kościół czuje się związany tym wyborem dokonanym przez samego Pana. Nikt nie ma prawa do otrzymania sakramentu święceń; kto uważa się za zdolnego do przyjęcia tej posługi, winien poddać to swoje pragnienie osądowi Kościoła. [KKKK 333]
Czy wymagany jest celibat od tego, kto przyjmuje sakrament święceń?
Do przyjęcia święceń biskupich wymagany jest zawsze celibat. W Kościele łacińskim do prezbiteratu są
Do przyjęcia święceń biskupich wymagany jest zawsze celibat. W Kościele łacińskim do prezbiteratu są zazwyczaj wybierani ci spośród wierzących mężczyzn, którzy nie są żonaci i chcą zachować celibat „dla Królestwa niebieskiego” (Mt 19, 12); w Kościołach wschodnich nie można ożenić się po przyjęciu święceń. Do diakonatu stałego mogą przystąpić także mężczyźni żonaci. [KKKK 334]
Jakie są stopnie sakramentu święceń?
Sakrament święceń ma trzy stopnie: święcenia biskupie (episkopatu), kapłańskie (prezbiteratu) i diak
Sakrament święceń ma trzy stopnie: święcenia biskupie (episkopatu), kapłańskie (prezbiteratu) i diakonatu. (Youcat 251]
Co dokonuje się podczas święceń biskupich?
Podczas święceń biskupich prezbiter otrzymuje pełnię władzy sakramentu święceń. Zostaje wyświęcony n
Podczas święceń biskupich prezbiter otrzymuje pełnię władzy sakramentu święceń. Zostaje wyświęcony na jednego z następców apostołów i włączony do Kolegium Biskupów. Razem z pozostałymi biskupami i z papieżem jest odtąd od powiedzialny za cały Kościół. W sposób szczególny Kościół czyni go prawdziwym i autentycznym nauczycielem wiary i pasterzem. Urząd biskupa jest właściwym urzędem pasterskim w Kościele, ponieważ pochodzi od pierwszych świadków Jezusa, od apostołów, i stanowi kontynuację ustanowionego przez Chrystusa urzędu pasterskiego apostołów. Również papież jest biskupem, ale pierwszym pośród nich i głową kolegium. [Youcat 252]
Jak ważny dla chrześcijanina-katolika jest jego biskup?
Chrześcijanin-katolik czuje się odpowiedzialny za swojego biskupa. Biskup jest także dla niego repre
Chrześcijanin-katolik czuje się odpowiedzialny za swojego biskupa. Biskup jest także dla niego reprezentantem Chrystusa. Ponadto biskup, który wraz z prezbiterami i diakonami, będącymi jego wyświęconymi współpracownikami, sprawuje urząd pasterski, jest widzialnym fundamentem Kościoła partykularnego – biskupstwa (ordynariatu) lub diecezji. [Youcat 253]
Co dokonuje się podczas święceń prezbiteratu?
Podczas święceń prezbiteratu biskup przyzywa mocy Ducha Świętego, aby spoczęła na kandydacie do świę
Podczas święceń prezbiteratu biskup przyzywa mocy Ducha Świętego, aby spoczęła na kandydacie do święceń. Wyciska ona na tym człowieku nieusuwalną pieczęć, która pozostanie z nim na zawsze. Jako współpracownik swojego biskupa prezbiter będzie głosić słowo Boże, sprawować sakramenty, a przede wszystkim celebrować świętą Eucharystię. [1562-1568] Podczas Mszy Świętej właściwy obrzęd święceń prezbiteratu rozpoczyna się wezwaniem kandydatów po imieniu. Po kazaniu biskupa przyszły kapłan obiecuje biskupowi i jego następcom posłuszeństwo. Same święcenia dokonują się poprzez włożenie rąk biskupa na głowę kandydata i jego modlitwę nad nim. [Youcat 254]
Co dokonuje się podczas święceń diakonatu?
Podczas święceń diakonatu kandydat zostaje ustanowiony do swoistej służby w ramach sakramentu święce
Podczas święceń diakonatu kandydat zostaje ustanowiony do swoistej służby w ramach sakramentu święceń. Ma bowiem reprezentować Chrystusa jako Tego, który nie przyszedł po to, „aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu” (Mt 20, 28). Podczas liturgii święceń mówi się: „przez posługę słowa, ołtarza i miłości diakoni okazują się sługami wszystkich”. Wzorem diakona jest św. Szczepan męczennik. Kiedy w pierwotnej wspólnocie jerozolimskiej apostołowie poczuli się przeciążeni mnogością pracy charytatywnej, ustanowili siedmiu mężczyzn „do obsługiwania stołów”, którzy zostali przez nich wyświęceni. Św. Szczepan, pierwszy z wymienionych, napełniony łaską i mocą, działał wiele na rzecz nowej wiary i dla dobra ubogich we wspólnocie. Po tym, jak przez stulecia diakonat był jedynie stopniem na drodze do kapłaństwa, dzisiaj jest odrębnym powołaniem zarówno dla celibatariuszy, jak też dla mężczyzn żyjących w związkach małżeńskich. Z jednej strony na nowo podkreśla się przez to służebny charakter Kościoła, z drugiej zaś chciano, aby tak jak w pierwotnym Kościele, u boku kapłanów pojawił się stan, który przejmie na siebie szczególne pasterskie i społeczne zadania Kościoła. Również święcenia diakonatu na całe życie odciskają na wyświęconym nieusuwalną pieczęć. [Youcat 255]
