3.9 Czy należy modlić się do Ojca, Syna czy do Ducha Świętego? Do Maryi i do świętych?
Zawsze możemy modlić się do trzech Osób Trójcy Świętej, które razem stanowią jedność, zaś każda z nich posiada także własną, odrębną „specjalność”. Często kierujemy nasze modlitwy do Boga Ojca: w ten sposób łączymy się z Jezusem w Jego nieustannej modlitwie do Ojca.
Możemy również modlić się do Jezusa albo do Ducha Świętego, prosząc na przykład o mądrość i natchnienie. Podczas gdy my modlimy się na ziemi, święci i aniołowie nieustannie modlą się w niebie. Dlatego możesz ich prosić, by w naszym imieniu modlili się do Boga, ponieważ w niebie są blisko Niego.
Jak powstała modlitwa Ojcze nasz?
Jezus nauczył nas tej niezastąpionej modlitwy chrześcijańskiej Ojcze nasz, gdy pewnego dnia jeden z jego uczniów, widząc Go modlącego się, powiedział: „Panie, naucz nas modlić się” (Łk 11, 1). Tradycja liturgiczna Kościoła przyjęła tekst św. Mateusza (Mt 6, 9-13). [KKKK 578]
Dlaczego nazywa się „Modlitwą Pańską”?
Ojcze nasz nazywana jest „Oratio dominica”, to jest „Modlitwą Pańską”, ponieważ nauczył nas jej sam Pan Jezus. [KKKK 580]
Dlaczego mówimy Ojcze „nasz”?
Zaimek „nasz” wyraża całkowicie nową relację do Boga. Kiedy modlimy się do Ojca, adorujemy Go i wielbimy z Synem i z Duchem Świętym. Jesteśmy w Chrystusie „jego” ludem, a On jest „naszym” Bogiem od teraz i na całą wieczność. Mówimy Ojcze „nasz”, ponieważ Kościół w Chrystusie jest wspólnotą mnóstwa braci, których ożywia „jeden duch i jedno serce” (Dz 4, 32). [KKKK 584]
O co prosi Kościół, modląc się: „Przyjdź Królestwo Twoje”?
Kościół prosi o ostateczne przyjście Królestwa Bożego w chwili powrotu Chrystusa w chwale. Lecz Kościół prosi także, aby Królestwo Boże wzrastało już od dzisiaj, według błogosławieństw, dzięki uświęceniu ludzi w Duchu i dzięki ich wysiłkom na rzecz sprawiedliwości i pokoju. Ta prośba jest wołaniem Ducha i Oblubienicy: „Przyjdź, Panie Jezu!” (Ap 22, 20). [KKKK 590]
Dlaczego mamy prosić: „Bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”?
Wolą naszego Ojca jest, „by wszyscy ludzie zostali zbawieni” (1 Tm 2, 3-4). Po to przyszedł Jezus: aby wypełnić w sposób doskonały zbawczą wolę Ojca. Modlimy się do Boga Ojca, by złączył naszą wolę z wolą swego Syna, na przykładzie Najświętszej Maryi i świętych. Prosimy, aby Jego dobroczynny zamysł mógł urzeczywistnić się w pełni na ziemi i w niebie. To dzięki modlitwie jesteśmy w stanie „rozpoznać, jaka jest wola Boża” (Rz 12, 2) i otrzymać „wytrwałość” do jej wypełnienia (por. Hbr 10, 36). [KKKK 591]
Co oznacza: „Nie wódź nas na pokuszenie”?
Prosimy Boga Ojca, by nie pozostawił nas samych i we władaniu pokusy. Prosimy Ducha Świętego, abyśmy umieli rozróżniać, z jednej strony między próbą, konieczną do wzrostu w nas dobra, a pokusą, która prowadzi do grzechu i śmierci, i z drugiej strony między być kuszonym a przyzwolić na kuszenie. Prośba ta jednoczy nas z Chrystusem, który przezwyciężył pokusy dzięki swojej modlitwie. Wzywa nas do czujności i wytrwania aż do końca. [KKKK 596]
Czy możemy być pewni, że nasze modlitwy nie trafiają w próżnię?
Nasze modlitwy, które zanosimy w imieniu Jezusa, dochodzą tam, gdzie dochodziły również modlitwy Jezusa: do serca Ojca w niebie. Możemy być tego pewni na tyle, na ile ufamy Jezusowi. To On ponownie otworzył nam drogę do nieba, która była zamknięta przez grzech. Dlatego że Jezus jest drogą do Boga, chrześcijanie kończą swe modlitwy dodatkiem: „...prosimy Cię o to przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego”. [Youcat 495]
Skoro Ojciec jest w niebie, to gdzie jest to niebo?
Niebo jest tam, gdzie jest Bóg. Słowo „niebo” nie odnosi się do miejsca, lecz wskazuje na obecność Boga, który nie jest zdeterminowany ani czasem, ani przestrzenią. Nie powinniśmy szukać nieba ponad chmurami. Niebo jest tam, gdzie zwracamy się do Boga w Jego chwale i do bliźniego w jego potrzebach; gdzie doświadczamy radości i miłości; gdzie nawracamy się i jednamy z Bogiem. „Nie gdzie jest niebo, tam jest Bóg, lecz gdzie jest Bóg, tam jest niebo” (Gerhard Ebeling). [Youcat 518]
Co znaczy „odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”?
Miłosierne przebaczenie – takie, którego udzielamy innym, i to, którego sami pragniemy – są ze sobą powiązane. Jeśli sami nie jesteśmy miłosierni i nie przebaczamy innym, miłosierdzie Boże nie dosięgnie także naszego serca. Wielu ludzi przez całe życie nie potrafi przebaczyć. Głęboka blokada przed pojednaniem jest do usunięcia tylko ze względu na Boga, który nas przyjął, „gdy jeszcze byliśmy grzesznikami” (Rz 5, 8). Ponieważ mamy dobrotliwego Ojca, możliwe są przebaczenie i życie w zgodzie. [Youcat 524]
