6.10 Is moderne gerechtigheid anders dan in de Bijbel? Waarom wint 'de goede' niet altijd? Zijn naastenliefde en rechtvaardigheid met elkaar verbonden? Is het aangeven van een misdaad verraad?
De Bijbel smeekt ons tot God te keren en “houd vast aan liefde en recht” (Hos 12,7). We moeten hongeren en dorsten naar rechtvaardigheid, maar altijd met barmhartigheid als ons diepste verlangen (Mat 5,6-7). Alleen rechtvaardigheid kan de wereld niet veranderen, liefde wel. Jezus verving het “oog om oog” uit het Oude Testament (Deut 19,21) en waarschuwde ons kwaad niet met kwaad te vergelden (Mat 5,38-44). Dit laat de nauwe band tussen naastenliefde en rechtvaardigheid zien. Onze rechtssystemen zijn net zo onvolmaakt als de mensen die ervoor werken, zodat de rechtvaardigheid er helaas niet altijd op vooruit gaat.
Het is een christelijke plicht ervoor te zorgen dat er rechtvaardigheid heerst, vooral voor armen en mensen aan de rand van de samenleving. Als ons onrecht wordt aangedaan, kunnen we naar Jezus kijken, de enige echt rechtvaardige mens, die ook onterecht heeft geleden. Aangifte doen van misdaad in een redelijk betrouwbaar rechtsstelsel is geen verraad maar een dienst aan de mensheid. In de Bijbel staat dat we onze broeders en zusters die ons geschaad hebben eerst onder vier ogen moeten aanspreken en hen, als ze niet luisteren, daarna moeten aangeven bij de leiders van de gemeenschap (Mat 18,15-17).
What is justice?
Justice is the moral virtue that consists in the constant and firm will to give their due to God and neighbour. Justice toward God is called the "virtue of religion." Justice toward men disposes one to respect the rights of each and to establish in human relationships the harmony that promotes equity with regard to persons and to the common good. the just man, often mentioned in the Sacred Scriptures, is distinguished by habitual right thinking and the uprightness of his conduct toward his neighbour. "You shall not be partial to the poor or defer to the great, but in righteousness shall you judge your neighbour” (Lev 19:15). "Masters, treat your slaves justly and fairly, knowing that you also have a Master in heaven" (Col 4:1) [CCC 1807].
Every society draws up its own system of justice. Charity goes beyond justice, because to love is to give, to offer what is ‘mine’ to the other; but it never lacks justice, which prompts us to give the other what is ‘his’, what is due to him by reason of his being or his acting. I cannot ‘give’ what is mine to the other, without first giving him what pertains to him in justice. If we love others with charity, then first of all we are just towards them. Not only is justice not extraneous to charity, not only is it not an alternative or parallel path to charity: justice is inseparable from charity [Pope Benedict XVI, Caritas in Veritate, 6].
