3.54 Quelle est la structure du rite maronite ?
La liturgie maronite prend racine dans la liturgie de l’Ancien Testament. Le rite moderne maronite est découpé en trois parties :
Préparation : Le pain et le vin sont placés sur une table sur le côté, puis le prêtre et les fidèles se préparent : ils demandent à Dieu le pardon de leurs péchés afin de les aider à célébrer correctement la liturgie. Ensuite, ils lisent les Écritures, écoutent l’homélie et professent leur foi.
Anaphore : Lors de la prière appelée anaphore, le pain et le vin sont présentés à Dieu et deviennent le Corps et le Sang du Christ. Comme dans le rite latin, il y a des prières pour rendre grâce et invoquer le Saint-Esprit.
Communion : C’est à ce moment que les fidèles reçoivent le Corps et le Sang de Jésus, qui est souvent distribué avec une cuillère. La liturgie se conclut avec des prières d’action de grâce et la bénédiction.
Welke betekenis heeft de Eucharistie in het leven van de Kerk?
Zij is bron en hoogtepunt van heel het christelijk leven. In de Eucharistie vinden wij het hoogtepunt, zowel van Gods heiligend handelen jegens ons, als van onze eredienst jegens Hem.
In haar ligt heel het geestelijk goed van de Kerk vervat: namelijk Christus zelf, ons paaslam. De levensgemeenschap met God en de eenheid van het Volk van God worden door de Eucharistie tot uitdrukking en tot stand gebracht. Door de Eucharistieviering verenigen wij ons nu reeds met de hemelse liturgie en lopen wij vooruit op het eeuwig leven. [CCKK 274]
Welke benamingen zijn er voor de Maaltijd van Jezus met ons en wat betekenen ze?
Er zijn verschillende benamingen voor dit ondoorgrondelijk mysterie: Heilig Offer, Heilige Mis, Misoffer – Maaltijd van de Heer – Breken van het Brood – Eucharistische bijeenkomst – Gedachtenis van het lijden, sterven en de verrijzenis – Heilige en Goddelijke Liturgie, Heilige mysteriën – Heilige Communie.
Heilig Offer, Heilige Mis, Misoffer: het eenmalige Offer van Christus dat alle offers voltooit en overstijgt, wordt in de Mis voltrokken. De Kerk en de gelovigen brengen zichzelf met hun overgave in in het offer van Christus. Het word Mis komt van de Latijnse zendingswoorden: Ite, missa est: Gaat nu heen, jullie zijn gezonden!
Maaltijd van de Heer: Iedere Eucharistieviering is nog altijd die ene maaltijd die Christus met zijn leerlingen vierde en tegelijk het vooruitlopen op de maaltijd die de Heer aan het einde van alle dagen zal vieren met alle verlosten. Niet wij mensen maken de eredienst – het is de Heer die oproept tot de eredienst en er op mysterieuze wijze in aanwezig is.
Breken van het brood: Het ‘breken van het brood’ was een oude joodse ritus bij de joodse maaltijd, die Jezus volgde en oppakte om zijn ‘zich prijsgeven omwille van ons’ (Rom. 8:32) tot uiting te brengen. Aan het ‘breken van het brood’ herkenden de leerlingen Hem weer na de verrijzenis. ‘Breken van het brood’ noemde de oergemeente haar liturgische viering van de maaltijd.
Eucharistische samenkomst: De viering van de maaltijd van de Heer is ook een samenkomst van ‘dankzegging’ waarin de Kerk haar zichtbare uitdrukking vindt.
Gedachtenis van het lijden, het sterven en de verrijzenis: In de Eucharistieviering viert de gemeente niet zichzelf, maar ontdekt en viert ze steeds opnieuw de tegenwoordigheid van de reddende doortocht van Christus door het lijden en de dood heen naar het leven.
Heilige en Goddelijke Liturgie, Heilige Mysteriën: In de Eucharistieviering verenigen de hemelse en de aardse Kerk zich tot één enkel feest. Omdat de Eucharistische gaven waarin Christus aanwezig is in zekere zin het heiligste in de wereld zijn, wordt ook van het ‘Allerheiligste Sacrament’ gesproken.
Heilige Communie: omdat wij ons in de Heilige Mis verenigen met Christus en door Hem met elkaar, spreken we van de Heilige Communie (communion = gemeenschap).
[Youcat 212]
