3.31 A duhet patjetër të shkojë në kishë të Premten e Madhe?
E Premtja e Madhe është një ditë shumë e rëndësishme për të krishterët: kjo është dita kur Jezusi vdiq në kryq. Duke vdekur dhe duke u ringjallur nga të vdekurit në ditën e tretë, Jezusi bëri të mundur që të jetojmë përgjithmonë me Zotin në parajsë. Deri në atë moment, kjo nuk ishte e mundur. Kështu që Jezusi vdiq për të na dhënë jetë!
Arsyeja që ne e quajmë këtë të Premte ‘të madhe’ është sepse Jezusi na tregoi se sa shumë na do. Kjo është arsyeja pse është kaq e rëndësishme të shkosh në kishë për të lutur në ndalesat e Kryqit në këtë ditë, dhe veçanërisht për t'u lutur me të tjerët gjatë liturgjisë të Premtes së Madhe, në mënyrë që të qëndrosh me Jezusin, i cili ishte i gatshëm të sakrifikonte jetën e Tij për ne.
Cilat janë pasojat e flisë së Jezusit në Kryq?
Jezusi e ka ofruar lirisht Vetveten si fli fajshlyese, domethënë: i ka ndrequr fajet tona me anë të bindjes së plotë të dashurisë së Vet deri në vdekje. Kjo “dashuri deri në fund (deri në pikën e fundit)” (Gjn 13,1) e Birit të Hyjit e pajton mbarë njerëzimin me Atin. Pra, flija pashkore e Krishtit i çliron njerëzit në mënyrë të vetme, të përsosur dhe përfundimtare, si edhe u hap atyre bashkësinë me Hyjin. [KKKP 122]
Why did Jesus have to redeem us on the Cross, of all places?
The Cross on which Jesus, although innocent, was cruelly executed is the place of utmost degradation and abandonment. Christ, our Redeemer, chose the Cross so as to bear the guilt of the world and to suffer the pain of the world. So he brought the world back home to God by his perfect love.
God could not show his love more forcibly than by allowing himself in the person of the Son to be nailed to the Cross for us. Crucifixion was the most shameful and most horrible method of execution in antiquity. It was forbidden to crucify Roman citizens, whatever crimes they were guilty of. Thereby God entered into the most abysmal sufferings of mankind. Since then, no one can say “God does not know what I’m suffering.” [Youcat 101]
Why are we too supposed to accept suffering in our lives and thus “take up our cross” and thereby follow Jesus?
Christians should not seek suffering, but when they are confronted with unavoidable suffering, it can become meaningful for them if they unite their sufferings with the sufferings of Christ: “Christ … suffered for you, leaving you an example, that you should follow in his steps” (1 Pet 2:21).
Jesus said, “If any man would come after me, let him deny himself and take up his cross and follow me” (Mk 8:34). Christians have the task of alleviating suffering in the world. Nevertheless, there will still be suffering. In faith we can accept our own suffering and share the suffering of others. In this way human suffering becomes united with the redeeming love of Christ and thus part of the divine power that changes the world for the better. [Youcat 102]
Çfarë është “mbretëria e të vdekurve” ku ka zbritur Jezusi?
“Mbretëria e të vdekurve”- ndryshe nga ferri i dënimit të përjetshëm-përbënte gjendjen e të gjithë atyre, të drejtë e të këqij, që kishin vdekur para Krishtit. Me shpirtin e bashkuar me Personin e Vet hyjnor Jezusi ka shkuar deri në mbretërinë e të vdekurve për të drejtët, të cilët prisnin Shëlbuesin e tyre që kështu të mund ta shihnin Hyjin. Pasi ngadhënjeu me anë të vdekjes së Vet, mbi vdekjen dhe djallin “që kishte pushtetin e vdekjes” (Heb 2, 14), i liroi të drejtët në pritje të Shëlbuesit dhe u hapi atyre dyert e Qiellit. [KKKP 125]
Jezusi vdes në Kryq dhe rri shtrirë në varr. Dita e së Premtes së Madhe, aq e përshkuar nga trishtimi njerëzor dhe heshtja fetare, mbyllet në heshtjen e meditimit dhe lutjes. Gjatë kthimit për në shtëpi, edhe ne, si ata që ishin të pranishëm në flijimin e Jezusit, "rrahim kraharorët tanë", duke kujtuar atë që ndodhi (krh. Lk 23: 48). A është e mundur të qëndrojmë indiferentë para vdekjes së Zotit? Për ne, për shëlbimin tone, ai u bë njeri dhe vdiq në Kryq. [Papa Benedikti XVI, Fjalim mbajtur të Premten e Madhe , 21 mars 2008]
