

2.29 Na czym polegało średniowieczne duchowe odrodzenie
Muzułmanie, misjonarze i prawosławni
W średniowieczu wielu ludzi, zarówno duchownych jak i świeckich, zaczęło się zastanawiać nad rolą osoby Jezusa w ich codziennym życiu. W XII i XIII wieku założono nowe klasztory i zakony: cystersów, franciszkanów i dominikanów.
W XIII wieku zgłębianie wiary przeżywało prawdziwy rozkwit. Towarzyszyły mu dyskusje teologiczne (scholastyka). W tym intelektualnym środowisku powstało wiele uniwersytetów. W XIV wieku w Holandii zapoczątkowano ruch ludzi świeckich, którzy chcieli prowadzić życie modlitwy, nadal żyjąc „w świecie”: ruch braci i sióstr wspólnego życia.
Założono nowe zakony, których celem było naśladowanie Chrystusa; katolickie uniwersytety służyły wymianie wiedzy i zrozumieniu wiary.