

2.28 Jak w średniowieczu wyglądały relacje pomiędzy królem a papieżem?
Muzułmanie, misjonarze i prawosławni
Rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa często było wynikiem nawrócenia władcy lub króla. W 754 roku papież namaścił Pepina Krótkiego na króla Franków. Pomagał on papieżowi, gdy Rzym oblegali Longobardowie.
Cesarz Karol Wielki, syn Pepina, przyczynił się do reform społecznych i kościelnych. Po zakończeniu jego panowania imperium było podzielone, a napięcie między cesarzem a papieżem wzrosło. W 1073 roku papież Grzegorz VII rozpoczął wprowadzanie reform dotyczących władzy w Kościele i jej działania w odniesieniu do „rządów świeckich”.
Wcześni władcy chrześcijańscy niejednokrotnie byli świętymi. W średniowieczu król i papież rywalizowali o władzę i prawo do mianowania.