4.41 Czy ktoś, kto odbiera sobie życie, pójdzie do piekła?
Popełnienie samobójstwa jest niezmiernie poważnym i bolesnym aktem desperacji. Odebranie sobie życia jest zawsze złe. Życie jest darem Boga i mamy obowiązek je chronić. Odebranie sobie życia jest grzechem ciężkim. Tylko Bóg zna jednak przyczyny, które skłoniły człowieka do popełnienia samobójstwa. Taka osoba często nie jest w pełni odpowiedzialna za to, co robi.
Bóg kocha człowieka pomimo strasznych czynów, które popełnił. Możemy więc ufać Bożej miłości i miłosierdziu oraz modlić się o życie wieczne dla takiej osoby. Powinniśmy również poświęcać więcej uwagi ludziom, którzy chcą odebrać sobie życie oraz pomagać im odnaleźć sens życia, które zawsze powinno być chronione.
Jeżeli cierpisz z tego powodu albo znasz kogoś kto ma taki problem, zdobądź pomoc poprzez linię życia.
Czego zakazuje piąte przykazanie?
Piąte przykazanie zakazuje jako głęboko sprzecznych z prawem moralnym (ciężki grzech) takich działań, jak: Zabójstwo bezpośrednie i zamierzone, i współdziałanie z nim; Bezpośrednie przerywanie ciąży, zamierzone jako cel lub środek, jak również współdziałanie w przerywaniu ciąży; powoduje nałożenie kary ekskomuniki, ponieważ życie ludzkie od chwili swego poczęcia powinno być szanowane i chronione w sposób absolutny w całej swej integralności; Eutanazja bezpośrednia, która polega na położeniu kresu życia osób upośledzonych, chorych lub umierających; Samobójstwo i dobrowolne współdziałanie z nim, ponieważ sprzeciwia się głęboko miłości Boga, miłości samego siebie i bliźniego; gdy chodzi o odpowiedzialność, to może być ona zwiększona, z racji zgorszenia, lub zmniejszona, gdy samobójstwo jest popełnione z powodu ciężkich zaburzeń psychicznych lub dużego strachu. [2268-2283; 2321-2326]Piąte przykazanie zakazuje jako głęboko sprzecznych z prawem moralnym (ciężki grzech) takich działań, jak: Zabójstwo bezpośrednie i zamierzone, i współdziałanie z nim; Bezpośrednie przerywanie ciąży, zamierzone jako cel lub środek, jak również współdziałanie w przerywaniu ciąży; powoduje nałożenie kary ekskomuniki, ponieważ życie ludzkie od chwili swego poczęcia powinno być szanowane i chronione w sposób absolutny w całej swej integralności; Eutanazja bezpośrednia, która polega na położeniu kresu życia osób upośledzonych, chorych lub umierających; Samobójstwo i dobrowolne współdziałanie z nim, ponieważ sprzeciwia się głęboko miłości Boga, miłości samego siebie i bliźniego; gdy chodzi o odpowiedzialność, to może być ona zwiększona, z racji zgorszenia, lub zmniejszona, gdy samobójstwo jest popełnione z powodu ciężkich zaburzeń psychicznych lub dużego strachu. [CCKK 470]
Co zawiera zakaz zabijania?
Zakazane są zabójstwo i współudział w morderstwie. Zakazane jest zabijanie w czasie wojny. Zakazane jest zabijanie życia poczętego. Zakazane jest samobójstwo, samookaleczenie lub autodestrukcja. Zakazana jest eutanazja, czyli zabijanie ludzi kalekich, chorych i umierających. [2268-2283, 2322-2325] Obecnie zakaz zabijania omijany jest często przy pomocy pozornie humanitarnych argumentów. Ale ani eutanazja, ani aborcja nie są humanitarnymi rozwiązaniami. W tych kwestiach Kościół wypowiada się bardzo jasno. Zawsze ten, kto uczestniczy w aborcji, zmusza do niej drugiego lub mu ją doradza, jest, podobnie jak w przypadku innych wykroczeń przeciwko życiu, automatycznie ekskomunikowany. Gdy samobójstwo popełnia człowiek chory psychicznie, odpowiedzialność za ten czyn jest nierzadko ograniczona lub – co zdarza się bardzo często – jest całkowicie zniesiona. [Youcat 379]
